توصیه های کمیته محافظت از خبرنگاران برای حمایت از روزنامه نگاران و آزادی مطبوعات در افغانستان

کمیته حمایت از خبرنگاران توصیه های زیر را برای تسهیل آزادی رسانه ها و تضمین امنیت خبرنگاران در افغانستان ارائه می کند:

به طالبان، مقامات بالفعل در افغانستان

1. توانایی همه روزنامه نگاران و کارمندان رسانه ها را که آزادانه، مستقل و بدون ترس از انتقام، به  گزارش دهی و تولید اخبار بپردازند، مطابق با تعهدات کلی طالبان که در ماه آگوست2021 صورت گرفت، تصمین نموده و احترام بگذارید.

2. پایان دادن به دخالت اداره عمومی استخبارات و وزارت امر به معروف و نهی از منکر در تدوین یا اجرای خط مشی رسانه ها و یا مداخله در امورات کاری رسانه ها و مداخله در کار خبرنگاران.

3. به نهادهای مدنی، از جمله وزارت اطلاعات و فرهنگ و کمیسیون تخلفات رسانه یی اجازه داده شود تا از اختیارات خود بر رسانه ها استفاده کنند و شکایات مربوط به حملات به مطبوعات، از جمله بازداشت های خودسرانه و اعمال خشونت آمیز با هدف قرار دادن خبرنگاران و کارکنان رسانه ها را به طور کامل و بی طرفانه بررسی کنند.

4. کسب اطمینان از دسترسی به راه حل های مؤثر و برخورد عادلانه با خبرنگارانی که به خاطر کارشان هدف قرار گرفته اند و مجازات اعضای طالبان که در چنین تخلفاتی دست دارند.

5. ادامه تعامل و همکاری سازنده با واحد حقوق بشرهیـًت معاونت سازمان ملل متحد(یوناما) در افغانستان برای رسیدگی به وضعیت خبرنگاران در کشور.

6. ادامه همکاری و تسهیل بازدیدهای گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در افغانستان، از جمله امکان ملاقات خصوصی با خبرنگاران و مدیران ارشد خبری.

*کمیته محافظت از خبرنگاران(CPJ) این توصیه‌ ها را به طالبان به‌ عنوان رژیم بالفعل افغانستان و در همین حال به مسئولین حقوق بشر در این کشور هدایت میکند.

به تمام دولت ها

1. خبرنگاران افغان را که به دنبال جابجایی اضطراری هستند بپذیرید و برنامه های ویزای اضطراری را برای ایجاد مسیری خاص برای خبرنگاران در معرض خطر وضع کنید.

2. همزمان با همکاری با آژانس های مربوطه برای گسترش کمک های بشردوستانه و فنی به خبرنگاران باقی مانده در افغانستان، به تسهیل روند اسکان مجدد و حمایت از خبرنگاران که در تبعید هستند بپردازید تا بتوانند به عنوان روزنامه نگار به کار شان ادامه دهند.

3. از برنامه های تحریمی هدفمند استفاده کنید تا مقامات طالبان و دیگران را در مورد نقض حقوق بشر در برابر روزنامه نگاران و کارمندان رسانه ها پاسخگو نگه دارید.

4. به محکوم کردن نقض آزادی مطبوعات ادامه دهید و در هرگونه تعامل دیپلماتیک با مقامات بالفعل طالبان روشن سازید که فعالیت آزادانه ی یک رسانه مستقل برای آینده افغانستان ضروری است.

5. استفاده از نفوذ سیاسی و دیپلماتیک برای تحت فشار قرار دادن مقامات طالبان برای برداشتن محدودیت ها بر رسانه های مستقل و اطمینان از اینکه روزنامه نگاران در معرض بازداشت خودسرانه، شکنجه، لت و کوب و تهدید قرار نگیرند.

6. دولت ‌هایکه «سیاست‌های خارجی فمینیستی» را اتخاذ کرده‌اند، مانند کانادا، فرانسه، آلمان و سویدن، و همچنان دولت‌ هایکه به حقوق زنان متعهد هستند، باید راهبردی را برای حمایت مشترک در برابر محدودیت‌ های که زنان روزنامه ‌نگار و کارکنان رسانه‌ ها را هدف قرار می‌دهند، در تعامل دوامدار شان با مقامات طالبان، گسترش داده و اجرا کنند. 

7. حمایت از تداوم مأموریت حقوق بشر کارشناسان سازمان ملل متحد، از جمله هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) و کسب اطمینان که منابع کافی برای نظارت بر حقوق بشر، مستند سازی و تلاش های پاسخگویی، از جمله در مورد مسائل آزادی مطبوعات در دسترس است.

به سازمانهای بین المللی

1.شورای امنیت سازمان ملل، باید ممنوعیت سفرکه ناشی از رژیم تحریم های سازمان ملل متحد درسال 1988 است، را بر تمامی رهبران طالبان که در نقض حقوق بشر دخیل اند، به ویژه کسانی که مسئول حملات به مطبوعات هستند، دوباره اعمال کند.

2. گزارشگران ویژه سازمان ملل، باید با خبرنگاران در افغانستان و کسانی که در تبعید زندگی می کنند دیدار کنند و تجارب آنها را در هر گونه گزارش و تعامل با مقامات طالبان درج کنند.

3. دادگاه کیفری بین المللی(ICC ) باید تحقیقات در مورد جنایات در برابر خبرنگاران را به عنوان بخشی از آغاز مجدد تحقیقات خود در مورد جنایات که طالبان و دولت اسلامی آنرا مرتکب شده، دنبال کند.

4. ائتلاف آزادی رسانه ها، مشارکتی متشکل از 52 کشور که باهم برای دفاع از آزادی رسانه ها و امنیت خبرنگاران کار می کنند، باید عضویت افغانستان در این نهاد را به حالت تعلیق درآورند و به دنبال گام های معنادار و ملموس برای بهبود آزادی مطبوعات باشد.